preuve

preuve [pruv]

〈v.〉

1 bewijs

2 blijk ⇒ teken

3 〈juridisch〉bewijs ⇒ bewijsstuk, bewijsmiddel

4 〈wiskunde〉proef

5 gehalteproef ⇒ bepaling van alcoholgehalte

♦voorbeelden:

1    démontrer preuve en main • met het bewijs in de hand aantonen

      la preuve vivante • het levende bewijs

      faire la preuve que • het bewijs leveren dat

      à preuve • getuige

      jusqu'à preuve (du) contraire • tot het tegendeel is bewezen

      preuve par l'absurde • bewijs uit het ongerijmde

      c'est la preuve que • ik leid eruit af dat

2    faire preuve de qc. • blijk geven van iets

      faire ses preuves • zichzelf bewijzen, zijn sporen verdienen

      〈informeel〉 à preuve que • getuige het feit dat

3    preuve contraire • tegenbewijs

      preuve testimoniale • getuigenbewijs

4    preuve par neuf • negenproef

f

1) bewijs

2) blijk, teken

3) proef [wiskunde]

4) gehalteproef [alcohol]

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.